Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός δεν περιλαμβάνεται στα αγωνίσματα των Ολυμπιακών Αγώνων. Όλοι το ξέρουν αυτό, αν και κατά καιρούς έχουν υπάρξει φωνές (ή έστω ψίθυροι) που τάχθηκαν υπέρ του ενδεχόμενου να βλέπαμε τους καλύτερους του κόσμου από διάφορα πρωταθλήματα να αγωνίζονται μεταξύ τους για ένα Ολυμπιακό μετάλλιο.
Διαβάστε Επίσης
Σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί, τουλάχιστον στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι. Αυτό όμως που ελάχιστοι γνωρίζουν, είναι ότι το 1900, όταν το Παρίσι φιλοξενούσε και πάλι τους αγώνες, περιλαμβάνονταν σε αυτούς μια από τις πιο επικίνδυνες και συναρπαστικές μορφές ανταγωνισμού έθνους εναντίον έθνους. Οι αγώνες αυτοκινήτων.
Όπως μπορείς να φανταστείς, μιλάμε για μια εποχή όπου δεν υπήρχαν πολλά αυτοκίνητα. Για την ακρίβεια υπήρχαν ελάχιστα και αυτοί που τα είχαν, ήταν πλούσιοι ερασιτέχνες που συναγωνίζονταν με ό,τι πιο σύγχρονο για τα δεδομένα της εποχής.
Φαντάσου διάφορους εκατομμυριούχους να βρίσκονται στη θέση του οδηγού και να αγωνίζονται ο ένας εναντίον του άλλου και έχεις μια αρκετά καλή εικόνα του κλίματος.
Η Γαλλία κυριαρχούσε
Το 1900, η Γαλλία είχε τα περισσότερα και ταχύτερα αυτοκίνητα, αλλά και τους ταχύτερους οδηγούς. Ως χώρα είχε μόλις κερδίσει το πρώτο διεθνές πρωτάθλημα αγώνων αυτοκινήτου, το Gordon Bennet Cup. Όχι πως υπήρχε και μεγάλος ανταγωνισμός. Συμμετείχαν μόλις πέντε ομάδες, με τρεις από αυτές να είναι γαλλικές.
Όσον αφορά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1900, διεξήχθη ένας μεγάλος αγώνας αυτοκινήτων, τόσο σε απόσταση όσο και σε διάρκεια και όπως ήταν μάλλον αναμενόμενο, τον κέρδισε ένας Γάλλος οδηγός με γαλλικό αυτοκίνητο.
Τα αυτοκίνητα ήταν μεγάλη υπόθεση εκείνη την εποχή και ουσιαστικά έδωσαν το έναυσμα για την έναρξη των αγώνων τον Μάιο, καθώς το μόνο αγώνισμα πριν από αυτά, ήταν η ξιφασκία. Οι μεγάλες αίθουσες της Exposition Universelle, γνωστής και ως έκθεση του Παρισιού του 1900 ή παγκόσμια έκθεση, ήταν γεμάτες αυτοκίνητα, κυρίως γαλλικά, προσελκύοντας πολλούς επισκέπτες.
Διαβάστε Επίσης
Αν και υπάρχει διαφωνία σχετικά με το αν οι αγώνες αυτοκινήτων μετράνε επίσημα ως ολυμπιακά γεγονότα, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή σημειώνει ότι οι αγώνες του 1900 "υποβάθμιζαν την διάσταση της Ολυμπιάδας σε τέτοιο βαθμό, που πολλοί αθλητές δεν γνώριζαν ποτέ ότι είχαν συμμετάσχει πραγματικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες”. Αρκετοί βέβαια δεν ήξεραν καν τι ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Παρίσι-Τουλούζη-Παρίσι
Ο μεγάλος αγώνας αυτοκινήτων των Ολυμπιακών Αγώνων του 1900, ήταν από το Παρίσι στην Τουλούζη και πίσω. Όλοι οι μεγάλοι αγώνες της εποχής, είχαν τη συγκεκριμένη μορφή, δηλαδή από πόλη σε πόλη, δοκιμάζοντας τις αντοχές τόσο των αυτοκινήτων όσο και των οδηγών.
Οι αγωνιζόμενοι ξεκινούσαν μεμονωμένα με χρονικά κενά μεταξύ τους, αν και είναι ξεκάθαρο πως υπήρχαν οργανωτικά κενά. Η διαδρομή Παρίσι-Τουλούζη πιστοποιήθηκε μόλις λίγες ημέρες πριν από την εκκίνηση, ενώ μια αλλαγή της τελευταίας στιγμής στη γραμμή εκκίνησης, φέρεται να άφησε πολλούς θεατές εγκλωβισμένους σε λάθος σημείο του Παρισιού.
Την πρώτη μέρα οι οδηγοί έκαναν μια εξαντλητική διαδρομή 737 χιλιομέτρων μέχρι την Τουλούζη, με τις ταχύτητες σχεδόν να μηδενίζονται κατά τη διέλευση μέσα από χωριά, καθώς κάθε αυτοκίνητο ήταν αναγκασμένο να ακολουθεί έναν ποδηλάτη που όριζε τον ρυθμό.
Η δεύτερη μέρα περιελάμβανε ξεκούραση των οδηγών και επίδειξη των αυτοκινήτων και η τρίτη μέρα, ήταν ο αγώνας για την επιστροφή στο Παρίσι. Οι πηγές διαφέρουν ως προς τον αριθμό των αυτοκινήτων που συμμετείχαν. Στο έντυπο της εποχής "The Horseless Age” αναφέρονται 76 συμμετοχές σε τρεις κατηγορίες: voitures (αυτοκίνητα), μοτοσικλέτες και voiturettes (μικρά αυτοκίνητα). Από αυτά, φέρονται να τερμάτισαν ελάχιστα και συγκεκριμένα 7 αυτοκίνητα, 5 μοτοσικλέτες και ένα μικρό αυτοκίνητο.
Συμφωνία για το νικητή, διαφωνία για τον χρόνο
Είναι μια απόδειξη του πόσο δύσκολη ήταν η οδήγηση αυτών των οχημάτων σε μη ασφαλτοστρωμένους δρόμους. Σε μια άλλη αναφορά του 2000 και στο βιβλίο "Les Jeux olympiques oublies: Paris 1900”, του Andre Drevon, οι συμμετέχοντες φέρονται να ήταν 55 και οι τερματίσαντες 18 (8, 7 και 3 αντίστοιχα ανά κατηγορία). Τουλάχιστον όλοι συμφωνούν για τους νικητές, αν και διαφωνούν για τους χρόνους.
Έτσι λοιπόν, πρώτος τερμάτισε ο μεγάλος Γάλλος, Alfred Veghle, ο οποίος αγωνίστηκε με το ψευδώνυμο Levegh που αποτελούσε αναγραμματισμό του επωνύμου. Κέρδισε οδηγώντας ένα Mors, ένα διθέσιο όχημα με την εκπληκτική ισχύ των 24 ίππων. Ολοκλήρωσε τη διαδρομή σε 26 ώρες, 44 λεπτά και 18 δευτερόλεπτα σύμφωνα με την αναφορά του αγώνα ή σε 20 ώρες, 50 μέτρα και 9 δευτερόλεπτα σύμφωνα με τον Drevon.
Στους συμμετέχοντες και ο Louis Renault
Αξίζει να αναφερθεί και είναι ενδεικτικό του επιπέδου των συμμετεχόντων, πως νικητής στην κατηγορία "voiturettes” ήταν ο ίδιος ο Louis Renault, ένας από τους ιδρυτές της Renault και πρωτοπόρος της αυτοκινητοβιομηχανίας. Οδήγησε ένα αυτοκίνητο δικής του σχεδίασης κάνοντας τον εντυπωσιακό χρόνο 40 ώρες, 27 λεπτά και 6 δευτερόλεπτα ή 34 ώρες, 33 λεπτά, 28 δευτερόλεπτα (Drevon).
Το αυτοκίνητό του ήταν πολύ υποδεέστερο από το Mors του Levegh, αποδίδοντας 3 ίππους έναντι των 24 του Mors, αλλά το Renault ήταν πιο σύγχρονο, με χαρακτηριστικά όπως μετάδοση με γρανάζια αντί για αλυσίδες και τροχούς από μέταλλο αντί για ξύλο. Όλοι έμειναν έκπληκτοι που ένα τόσο ευπαθές και ελαφρύ αυτοκίνητο (μόλις 535 κιλά φορτωμένο), ολοκλήρωσε τη συγκεκριμένη διαδρομή.
