Πρόδρομος της ασφάλειας των σημερινών μοντέλων παραγωγής της Opel ήταν ένα πρόγραμμα που τέθηκε σε εφαρμογή πριν από περίπου 50 χρόνια με την ονομασία OSV 40. Το συγκεκριμένο project πήρε την κωδική ονομασία από το Opel Safety Vehicle (OSV) και από το 40 μίλια/ώρα που ήταν η ταχύτητα σε πρόσκρουσης (65 χλμ./ώρα) ενός Opel Kadett C που έλαβε χώρα στις δοκιμές ασφαλείας της εταιρείας πριν από πέντε δεκαετίες.
Η Opel εξοπλίζει όλα τα μοντέλα της με ζώνες ασφαλείας στον βασικό εξοπλισμό από το 1973. Δηλαδή τρία χρόνια πριν οι ζώνες ασφαλείας γίνουν υποχρεωτικές. Το 1974, ακριβώς πριν από 50 χρόνια, η Opel έδωσε επίσης μια προοπτική στην τεχνολογία ασφάλειας του μέλλοντος.
Το Opel Safety Vehicle (OSV), ήταν μια μηχανική μελέτη που βασιζόταν στο μοντέλο παραγωγής Kadett C, το οποίο δοκιμάστηκε σε μετωπική σύγκρουση με ταχύτητα 65 χλμ./ώρα, και έθεσε τις βάσεις για την περαιτέρω ανάπτυξη των χαρακτηριστικών ασφαλείας όλων των μοντέλων της εταιρείας.
Το OSV 40 εκπλήρωσε όλους τους στόχους στις τότε δοκιμές πρόσκρουσης: Καταρχάς και οι τέσσερις πόρτες μπορούσαν να ανοίξουν χωρίς τη βοήθεια εργαλείων μετά από μετωπική σύγκρουση με σταθερό εμπόδιο.
Το μπροστινό τμήμα του αυτοκινήτου απορρόφησε την ενέργεια τόσο καλά που συμπιέστηκε κατά μόλις 50 cm. Το OSV 40 ήταν εξίσου εντυπωσιακό κατά τη μετωπική σύγκρουση με πυλώνα με ταχύτητα 50 χλμ./ώρα, την οπίσθια σύγκρουση, την πλευρική σύγκρουση με στύλο και κατά τη δοκιμή ανατροπής με 48 χλμ./ώρα.
Οι μηχανικοί είχαν σκαρφιστεί διάφορες ιδέες για να πετύχουν αυτά τα αποτελέσματα. Για παράδειγμα το τιμόνι είχε ειδική σχεδίαση απορρόφησης κραδασμών ενώ υπήρχε πρόβλεψη στο αμάξωμα με ζώνες θλίψης μπροστά και πίσω αλλά και ενισχύσεις στην καμπίνα. Στοιχεία που θεωρούνται δεδομένα σήμερα.
Υπόβαθρο από αφρό πολυουρεθάνης
Επιπροσθέτως διέθετε ογκώδεις προφυλακτήρες που ήταν γεμάτοι από αφρό πολυουρεθάνης για μεγαλύτερη απορροφητικότητα των δυνάμεων σύγκρουσης. Στο μπροστινό μέρος χρησιμοποιήθηκαν πλευρικά μέρη γεμισμένα με αφρό που έσπαγαν με ελεγχόμενο τρόπο σε ταχύτητες πρόσκρουσης άνω των 8 χλμ./ώρα.
Η δομή του αφρού απορρόφησε αρκετή ενέργεια ώστε οι μετωπικές συγκρούσεις κάτω από αυτή την ταχύτητα είχαν ως αποτέλεσμα μόνο μια μικρή παραμόρφωση - έτσι δημιουργήθηκε ο πρόγονος του "αυτο-διορθώμενου” προφυλακτήρα. Οι μηχανικοί γέμισαν επίσης τις κοιλότητες των μαρσπιέ και των θυρών με αφρό πολυουρεθάνης για να δημιουργήσουν αυξημένα αποθέματα ασφαλείας σε πλευρική σύγκρουση.
Οι ενισχυμένες δοκοί οροφής και οι στερεωμένες στην οροφή μπροστινές πλάτες καθισμάτων αύξησαν τη σταθερότητα του χώρου επιβατών (τα καθίσματα μπορούσαν ακόμα να ρυθμιστούν). Επιπλέον, το παρμπρίζ από πολυστρωματικό γυαλί ήταν κολλημένο απευθείας στο αμάξωμα – στοιχείο που συνέβαλε και αυτό στην αύξηση της ακαμψίας της καρότσας.
Προστασία επιβατών
Στο εσωτερικό του οχήματος, όλες οι επιφάνειες με τις οποίες θα μπορούσαν να έρθουν σε επαφή οι επιβάτες σε περίπτωση σύγκρουσης έχουν και αυτές ένα στρώμα αφρού πολυουρεθάνης δύο εκατοστών. Το τιμόνι ήταν εφοδιασμένο με ένα πρόσθετο πτυσσόμενο στοιχείο στον κάτω τμήμα της κολόνας, για την καλύτερη απορρόφηση της ενέργειας σε περίπτωση πρόσκρουσης.
Το OSV 40 είχε ένα κεντρικό σύστημα προειδοποίησης της Hella που έλεγχε 11 λειτουργίες και έδειχνε πιθανά σφάλματα με το άναμμα των σχετικών προειδοποιητικών λαμπτήρων. Τέσσερις πρόσθετες λυχνίες στο πίσω παράθυρο σηματοδοτούσαν το φρενάρισμα έκτακτης ανάγκης και λειτουργούσαν ως φώτα κινδύνου. Λόγω της υψηλής τοποθέτησής τους, ήταν εύκολα ορατά από τους επερχόμενους οδηγούς.
Από την άλλη, υπήρχαν προβολείς με ρύθμιση του εύρους της δέσμης για να μην ενοχλούν τους αντίθετα ερχόμενους οδηγούς – μια πρώιμη τεχνολογία της σημερινής του αυτόματα προσαρμοζόμενου φωτισμού Intelli-Lux LED της Opel. Παράλληλα, ένας διαιρούμενος εξωτερικός καθρέφτης επέτρεπε την ιδανική θέαση κατά την οπισθοπορεία, μειώνοντας στο ελάχιστο το τυφλό σημείο.
Τέλος, τα μπροστινά καθίσματα διευρύνθηκαν για να δημιουργηθεί ένα συνεχές διαχωριστικό προς τον πίσω χώρο. Τα πλευρικά στηρίγματα, ειδικά στην περιοχή των ώμων, απέτρεπαν τη σύγκρουση του οδηγού και του συνοδηγού σε περίπτωση πλευρικής σύγκρουσης. Τα μινιμαλιστικά προσκέφαλα των μπροστινών καθισμάτων εξασφάλιζαν ότι ο οδηγός είχε καλή θέα προς τα πίσω.
Για τους πίσω επιβάτες, αναπτύχθηκε ένα σύστημα προσκέφαλων τύπου κλείστρου. Σε περίπτωση οπίσθιας σύγκρουσης, οι ζώνες του κλείστρου στήριζαν τα κεφάλια των επιβατών σε μεγάλη επιφάνεια - η ορατότητα προς τα πίσω παρέμενε καλή. Τα τέσσερα καθίσματα του OSV 40 διέθεταν όλες ζώνες τριών σημείων - οι μπροστινές μάλιστα διέθεταν ήδη αυτόματο σύστημα συγκράτησης.