Πριν το καλοκαίρι είχε ξεκινήσει μια νέα συζήτηση σχετικά με το τι σκοπεύει να κάνει η Stellantis με τις 14 φίρμες που έχει ύπο την διαχείρισή της ως όμιλος. Μια αποστροφή ενός CEO ή μια πτώση στις πωλήσεις και τις προβλέψεις της εμπορικής πορείας είναι πράγματα που πυροδοτούν τέτοιες συζητήσεις, όμως τελικά φαίνεται πως δεν υπάρχει θέμα. Τουλάχιστον προς το παρόν.
Σε νέα δήλωσή της, η Stellantis ανακοίνωσε ότι "δεν επιδιώκει τις διακρίσεις για κανέναν από τα εμπορικά της σήματα" και επαναβεβαιώνει τη δέσμευσή της προς και τα 14 από αυτά. Επιπλέον, η αρχική υπόσχεση που δόθηκε το 2021 για τη διατήρηση όλων των "ισχυρών και εμβληματικών εμπορικών σημάτων" παραμένει σε ισχύ. Αυτό σημαίνει ότι εμπορικά σήματα όπως η Lancia, η DS Automobiles, η Abarth και οι υπόλοιποι θα παραμείνουν μέρος του ομίλου τουλάχιστον μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Διαβάστε Επίσης
Η μακροπρόθεσμη αυτή δέσμευση από την Stellantis έρχεται μόλις έναν μήνα αφότου ο CEO υπαινίχθηκε ότι μη κερδοφόρα εμπορικά σήματα μπορεί να καταργηθούν. Ο Carlos Tavares δήλωσε ότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες που αιμορραγούν χρήματα θα κλείσουν: "Αν δεν βγάζουν χρήματα, θα τα κλείσουμε. Δεν μπορούμε να αντέξουμε να έχουμε εμπορικά σήματα που δεν κερδίζουν χρήματα".
Αμέσως μετά από αυτή τη δήλωση, το Reuters επικαλέστηκε ειδικούς της βιομηχανίας που είπαν ότι η Maserati μπορεί να πωληθεί και ότι είτε η Lancia είτε η DS Automobiles μπορεί να καταργηθούν. Ωστόσο, φαίνεται ότι τίποτα από αυτά δεν ισχύει, καθώς και τα 14 brands θα συνεχίσουν υπό την Stellantis.
Η Maserati για παράδειγμα ανανεώνει τη γκάμα της, οπότε χρειάζεται χρόνο για να αποδείξει την αξία της. Όσον αφορά τη DS, η Stellantis την χαρακτηρίζει premium μάρκα, μαζί με τις Alfa Romeo και Lancia, ενώ η Maserati είναι "πολυτελής", που είναι διαφορετικό όσο παράξενο και αν φαίνεται.
Η αλήθεια είναι πως η Stellantis κατά έναν περίεργο τρόπο έχει δημιουργήσει μόνη της τέτοιου είδους σπαζοκεφαλιές. Αποφάσισε ας πούμε να διαχωρίσει την DS από την Citroen ή την Abarth από την Fiat και να προσθέσει δύο φίρμες που κατά τεκμήριο λειτουργούν ανταγωνιστικά η κάθε μια προς την μητρική της.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού υπάρχουν αντίστοιχα προβλήματα καθώς η Chrysler είναι πλέον μια σκιά του πρώην ένδοξου εαυτού της. Έχοντας καταργήσει το γηρασμένο σεντάν 300C, έχει περιοριστεί σε ένα μόνο μοντέλο–το μίνι βαν Pacifica. Το χαρτοφυλάκιο της Dodge δεν ξεχειλίζει από προϊόντα, αλλά τουλάχιστον υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία με την προσθήκη του Hornet, αν και αυτό είναι μια ανασχεδιασμένη Alfa Romeo Tonale. Το νέο Charger έρχεται με ηλεκτρική και εξακύλινδρη ισχύ, αλλά ο V-8 δυστυχώς έχει πεθάνει.
Μέσα σε όλα αυτά μάλιστα η Stellantis έχει ανακοινώσει ήδη υπερήφανα πως διαθέτει το 51% σε μια κοινοπραξία που έχει φτιάξει με την κινεζική Leapmotor, τα αυτοκίνητα της οποίας θα εισάγει στην Ευρώπη. Άλλο ένα σκέλος δηλαδή στον εσωτερικό ανταγωνισμό.
