Αν η μοναδική επαφή που έχει κανείς με το Monte Carlo, είναι η τηλεοπτική μετάδοση του Grand Prix του Monaco την εβδομάδα που επισκέπτεται το Πριγκηπάτο η Formula 1, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να διανοηθεί το μέγεθος της αναστάτωσης στην οποία υπόκεινται οι μόνιμοι κάτοικοι εκείνες τις ημέρες.
Δεν αρκεί όμως να βρεθεί κάποιος στο Monaco αυτήν την συγκεκριμένη εβδομάδα ή τις προηγούμενες αυτής, ημέρες που οι προετοιμασίες είναι σε πλήρη εξέλιξη. Η απόλυτη αποκαθήλωση του διασημότερου σιρκουί πόλης στον κόσμο, έρχεται αν το επισκεφτεί κανείς κάποια άλλη στιγμή. Κάποια στιγμή που δεν έχει σχέση με το κορυφαίο πρωτάθλημα μονοθεσίων ή με την αγωνιστική δραστηριότητα γενικώς.
Διαβάστε Επίσης
Αυτό ακριβώς έκαναν οι Βρετανοί συνάδελφοι πριν από μερικούς μήνες και είναι τώρα μια καλή ευκαιρία να σου προσφέρουμε μια φωτογραφική ξενάγηση, όπου δεν θα απολαύσουμε μονοθέσια να στρίβουν με 200km/h, αλλά τουριστικά van, ιδιωτικά αυτοκίνητα και ορισμένες λεπτομέρειες που θα έλεγε κανείς πως βρίσκονται εκεί απλώς για να πυροδοτήσουν τη φαντασία σου και να σου θυμήσουν που βρίσκεσαι.
Γραμμή εκκίνησης - τερματισμού
Η άσφαλτος στη Λεωφόρο του Αλβέρτου του 1ου φιλοξενεί μια μονίμως παχιά, καρό, φρεσκοβαμμένη γραμμή που σηματοδοτεί την εκκίνηση και τον τερματισμό του Grand Prix. Παραδοσιακά το σβήσιμο των κόκκινων φώτων στο Monaco μπορεί να συγκριθεί σε ενδιαφέρον και τηλεοπτικά νούμερα, μόνο με την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων ή τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου. Τώρα με το Netflix μπορεί να τα έχει ξεπεράσει κιόλας.
Sainte Devote
Αυτό που μοιάζει με μια στενή δύσκολη στροφή που απαιτεί ακρίβεια από τους πιλότους, είναι στην πραγματική ζωή των Μονεγάσκων μια μικρή πλατεία με κολωνάκια, λουλούδια και χώρο να στρίψεις αν θέλεις να ξεφύγεις από το μποτιλιάρισμα της Λεωφόρου του Αλβέρτου.
Τις Κυριακές του αγώνα δεν μπορούμε να δούμε τον καθεδρικό της Sainte Devote. Βρίσκεται πίσω από το καλντερίμι, όπου αν επικεντρωθεί ο τηλεοπτικός φακός θα είναι γιατί κάποιος έχει εγκαταλείψει, είτε γιατί δεν έστριψε ποτέ, είτε από μηχανική βλάβη.
Και το στολίδι της Sainte Devote είναι φυσικά το γλυπτό του William Grover-Williams. Του νικητή στον πρώτο αγώνα που έγινε ποτέ στο Πριγκηπάτο, το 1929. Σχεδόν έναν πλήρη αιώνα πριν.
Beau Rivage
Η ανηφόρα της Βeau Rivage σου θυμίζει τον Ayrton Senna (καλά όλο το Monaco σου θυμίζει τον Ayrton Senna εδώ που τα λέμε) για τους τουρίστες τον υπόλοιπο χρόνο είναι μια ανηφόρα που όσο την αφήνεις πίσω σου, τόσο καλύτερη θέα της Μαρίνας έχεις στα δεξιά σου. Αν πάλι είσαι τουρίστας και petrolhead, στην αρχή της, θα πατήσεις λίγο ένα από τα πολλά μόνιμα κερμπ της πίστας.
Massenet
Στον αγώνα εκεί χάνονται και κερδίζονται πολύτιμα δέκατα του δευτερολέπτου. Αν βρεθείς εκεί τον υπόλοιπο, το σημαντικότερο που μπορείς να χάσεις είναι το ταξί για να σε πάει στο ξενοδοχείο σου.
Casino Square
Με ταξί δεν πας στο καζίνο. Σε αυτό του Monaco για να μην αισθανθείς μειονεκτικά πρέπει να πας με ένα supercar, το λιγότερο. Ιδανικά με κάτι μοναδικό ή κάτι κλασικό ή τέλος πάντων κάτι που θα αξίζει μια θέση μπροστά μπροστά.
Στο πάρκινγκ πάντως, το οποίο επίσης δεν βλέπουμε ποτέ στην τηλεόραση, μπορείς να απολαύσεις μίνι βόλτα περπατώντας. Αρκεί να μην είναι τελείως καταστροφική η επίσκεψη στο καζίνο.
Mirabeau Haute
Αν πετύχεις την Mirabeau με μποτιλιάρισμα, μπορεί να βρίσκεσαι στο Monacο, αλλά αισθάνεσαι την ίδια απελπισία με το Ψυχικό. Μόλις που χωράνε δύο κανονικά αυτοκίνητα και το μόνο που μπορείς να κάνεις για να φτάσεις στη διάσημη φουρκέτα είναι υπομονή. Βλέπεις το πλήρες πλάτος του δρόμου που παρακολουθείς να διασχίζουν τα μονοθέσια, αυτή την εποχή του χρόνου καλύπτεται από τις λυόμενες κατασκευές των καφέ και των εστιατορίων.
Το μποτιλιάρισμα αυτό καταλήγει στην διόλου ευκαταφρόνητη στρoφή Mirabeau. Μια στενή δεξιά φουρκέτα, όπου όταν βλέπεις τα πολιτικά αυτοκίνητα να στριμώχνονται, σχεδόν αυτόματα, αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν να στρίβουν τα μονοθέσια της Formula 1.
Βεβαίως κάποιοι δεν στρίβουν, όπως έκανε το 2014 ο Nico Rosberg και χάλασε τον καλό γύρο του Lewis Hamilton. Το σημείο διαφυγής εκεί είναι πολύ πιο όμορφο όπως βλέπεις και σε κάθε περίπτωση αγνώριστο, σε σχέση με αυτό που έχουμε συνηθίσει τις ημέρες του αγώνα.
Φουρκέτα
Κατηφορίζοντας προς την θρυλική φουρκέτα του Monte Carlo, πρέπει να επιστρατεύσεις τόνους ψυχραιμίας για να μείνεις στο ρεύμα καθόδου και να μην πατήσεις, απέναντι, το κερμπ που θα σου δώσει την ιδανική γραμμή για την έξοδο, όπου με μια σβέλτη τιμονιά θα ανοιχτείς για την δεξιά που ακολουθεί. Ορίστε, μέχρι και στην περιγραφή παρασύρθηκα… Από την άλλη η dolce vita του Πριγκηπάτου επιβάλλει να παρακολουθήσεις μερικά περάσματα από το δωμάτιό σου στο ξενοδοχείο Fairmont. Η dolce vita όμως κοστίζει. Συγκεκριμένα περίπου 20.000€ για το πακέτο του αγωνιστικού τριημέρου. Άσε καλύτερα. Δυνάμωσε λίγο την ένταση στην τηλεόραση.
Στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου πάντως μπορείς να κάνεις οφθαλμόλουτρο. Εμείς πέσαμε πάνω στο Noble V6 Coupe με πωλητήριο στο πίσω τζάμι. Δεν ξέρω αν είναι ακόμη διαθέσιμο.
Mirabeau Bas & Portier
Η δεξιά που σου έλεγα παραπάνω, μετά την φουρκέτα είναι στην ουσία η Mirabeau Bas που καταλήγει στο Portier πριν την είσοδο του τούνελ. Αν στρίψεις πριν τον παραλιακό, αριστερά κατευθύνεσαι προς το διαμέρισμα του Lewis Hamilton.
Αν συνεχίσεις θα περάσεις δίπλα από το δεύτερο αγωνιστικό γλυπτό που υπάρχει σε αυτή τη φημισμένη διαδρομή. Είναι αυτό του άγνωστου πιλότου. Δεν έχει διακριτικά, ταμπέλες ή σήματα ομάδας. Είναι απλώς ένα μονοθέσιο που αν κρίνουμε από τη σχεδίαση θα μπορούσε να είναι του Michael Schumacher ή του Mikka Hakkinen.
Τούνελ
Όχι στα καλύτερά του, το φημισμένο τούνελ, αλλά τι να κάνεις; Τις περισσότερες ημέρες του χρόνου γίνονται εργασίες για την συντήρηση των κτιρίων από πάνω του. Βλέπεις την εβδομάδα του αγώνα, όλα πρέπει να λάμπουν και να είναι καλά προετοιμασμένα για τις τηλεοπτικές εμφανίσεις τους.
Η έξοδος όμως από το τούνελ σε αποζημιώνει σχεδόν πάντα. Το φως το ήλιου σε τυφλώνει, επίσης σχεδόν πάντα και εκεί συνειδητοποιείς, ξεκάθαρα, πόσο απάνθρωπα δύσκολο είναι να το κάνεις αυτό με 300km/h.
Στην δική μας περίπτωση μας τύφλωσαν τα μεμοραμπίλια και τα αναμνηστικά που διαθέτει το κατάστημα δώρων του Μonaco, στην έξοδο του τούνελ. Όλα τους, σχετικά με την Formula 1 και τους αγώνες, όλα τους απελπιστικά όμορφα, όλα τους αποκαρδιωτικά πανάκριβα. Καλύτερα να σταματήσεις στο καζίνο. Θα σου βγει φθηνότερο και μπορεί να είναι και η τυχερή σου ημέρα.
Nouvelle Chicane
Χμμ, δεν το φανταζόμασταν έτσι ακριβώς. Κι όμως είναι αυτό. Το διάσημο σικέιν που το περνάς με μια ανάσα και με ακρίβεια μηχανήματος στις κινήσεις. Τις άλλες ημέρες και να θέλεις δεν μπορείς να το περάσεις καν σβέλτα.
Μπορείς απλώς να απολαύσεις τον καφέ σου με θέα το λιμάνι με τα γιοτ. Είναι μια προσωρινή κατασκευή. Ναι, ναι στο Monaco προσωρινές είναι οι κατασκευές που χρησιμοποιούνται όλες τις 350 ημέρες του χρόνου.
Για αυτή τη θέα λέμε. Μην αρχίσεις τώρα ότι είναι σαν την Καστέλλα και άλλα τέτοια γραφικά. Είπαμε dolce vita.
Tabac
Αυτή είναι μια από τις πιο γρήγορες στροφές του Grand Prix. Μην την βλέπεις έτσι στενή, με τις δύο λωρίδες της στριμωγμένες. Τις ημέρες του αγώνα όλα είναι διαφορετικά. Επίσης γίνονται εργασίες για ένα πάρκινγκ 300 θέσεων, όπου θα φιλοξενείται και η ιδιωτική συλλογή αυτοκινήτων του Αλβέρτου.
Πισίνα
Επίσης διάσημη η πισίνα, όχι όμως και τόσο διάσημη η εναλλακτική της λειτουργία την χειμερινή περίοδο. Μια μεγάλη πίστα πατινάζ που παρά την λιακάδα συντηρούν οι χαμηλές θερμοκρασίες.
Στροφές 15 & 16
Εδώ θέλει λίγη φαντασία. Η απουσία των κερμπ, των προστατευτικών κιγκλιδωμάτων, των διακοσμητικών από τους χορηγούς, καθώς επίσης φορτηγά, βαν και διάφοροι περιφερόμενοι, μετατρέπει δύο από τις πιο επικίνδυνες στροφές του Monaco σε ένα από τα πιο βαρετά σημεία για οδήγηση ή περπάτημα.
La Rascasse
Το εστιατόριο στη Rascasse είναι ένα ακόμη χρυσοχρεώσιμο σημείο για να μπορέσει κανείς να παρακολουθήσει λίγη από τη δράση του μαγευτικού Monaco Grand Prix. Αν είσαι τυχερός μπορεί να δεις και κάποιον άτυχο οδηγό να χάνει το πίσω μέρος και να καταλήγει στις μπαριέρες. Ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε.
Anthony Noghes
Η τελευταία στροφή στην πίστα του Monaco φέρει το όνομα του ανθρώπου που οργάνωσε για πρώτη φορά τον αγώνα το 1929. Είναι όπως ξέρουμε όλοι πονηρή και απαιτητική. Έχει τιμωρήσει διάφορους στο παρελθόν και λίγοι είναι εκείνοι που δεν την φοβούνται και μένουν στο γκάζι στην έξοδό της.
Εκεί περνούν δίπλα από το τρίτο αγωνιστικό γλυπτό στο Πριγκηπάτο. Ο Juan Manuel Fangio με την Mercedes W196 (ένα από τα ακριβότερα κλασικά πλέον, αυτοκίνητα στον κόσμο) με την οποία πήρε τον 2ο και τον 3ο παγκόσμιο τίτλο στην καριέρα του, στέκει αγέρωχος και υποδέχεται τους ταξιδιώτες που ολοκληρώνουν μια σειρά από τούνελ τα οποία τους φέρνουν από τους σαγηνευτικούς ορεινούς δρόμους στην παραθαλάσσια κοιτίδα του πλούτου.
Podium
Αν το συγκρίνεις με το βάθρο του Miami για παράδειγμα, εκείνο του Monaco φαντάζει φτωχό. Ένα αστικό τοπίο, το οποίο συνθέτει μια εικόνα τόσο πολύ διαφορετική από όλα τα υπόλοιπα βάθρα του πρωταθλήματος. Βέβαια μικρή σημασία έχει αυτό όταν σε αυτά τα σκαλοπάτια του κτιρίου διαμερισμάτων έχουν σταθεί ο Ayrton Senna, ο Michael Schumacher, ο Lewis Hamilton και άλλοι θρύλοι της Formula 1.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
